De jaren ’70 begonnen goed met het in 1970 uitgebrachte Livealbum ‘’Get yer Ya-Ya’s out!’’, nog opgenomen in de jaren 60 tijdens de laatste Stonestour door de VS van dat decennium. Het in 1971 uitgebrachte studioalbum Sticky Fingers was het eerste met het bekende Rolling Stones Records-logo van de uitgestoken tong. Het werd een groot succes met als grote hit "Brown Sugar". Andere hits waren "Dead Flowers", "Wild Horses" en "Bitch". De opvolger van Exile on Mainst. werd het album Goats Head Soup, waar ook de grote hit "Angie" op staat. Het nummer gaat over Angie Bowie, destijds de vrouw van David Bowie, met wie Jagger een relatie had, en werd een van hun grootste successen.

Taylor had al ruim een jaar uitgekeken naar een nieuwe tour, toen in oktober 1974 tijdens een bijeenkomst in Zwitserland werd besloten dat dit vanwege de drugsverslaving van Keith Richards voorlopig uitgesloten was. Afgezien van zijn niet al te goede conditie waren er problemen met het verkrijgen van verschillende visa voor Richards, vanwege zijn veroordelingen voor drugsbezit. Aangeslagen door dit nieuws, verliet Taylor de bijeenkomst voortijdig. Hij was met name teleurgesteld doordat de tour hem steeds in het vooruitzicht was gesteld tijdens de bijzonder moeizaam verlopen studiosessies. Twee maanden later bezocht hij een feest ter gelegenheid van de verjaardag van Eric Clapton, waar Mick Jagger ook aanwezig was. Die avond liet hij aan Mick Jagger weten dat hij besloten had de band te verlaten.

Iedereen dacht dat de Stones geen albums meer zouden uitbrengen, maar in 1976 werd het mede door reggae geïnspireerde Black and Blue uitgebracht. Het had de twee singles "Fool to Cry" en "Hot Stuff" er op staan. In de zomer van 1976 stonden de Rolling Stones wekenlang tegelijk, en elkaar afwisselend, op nummer 1 en 2 in Nederland. Als vervanger voor Taylor werd gekozen uit diverse gitaristen, waaronder Steve Marriott van Humble Pie en Ron Wood. Richards had de voorkeur voor Marriott, maar Wood werd uiteindelijk onder druk van Jagger gekozen als de nieuwe gitarist.

Om de jaren zeventig af te sluiten werd eind 1978 het album Some Girls uitgegeven. Met de hits "Miss You" en "Beast of Burden". Met dit album zetten de Stones zich weer helemaal op de kaart. Het klinkt anders dan de eerdere albums, door invloed van country op "Far Away Eyes", disco "Miss You", punk "When the Whip Comes Down" en hardrock "Respectable" en "Before They Make Me Run". Verder bevat het album ook gewoon ouderwetse rock. Deze plaat is nog steeds het bestverkochte Stones studioalbum ooit.